می ترسم پشت اون نقاب زیبا تو نباشی. می ترسم که دلم با این حقیقت رو به رو شه. برام نقشه ی عاشق پیشه رو بازی کنی باز. میترسم که یهو برای من دست تو رو شه. مثل دیوونه ها چشم هامو بستم که حقیقت رو نبینم. یه رازی پشت حرفاته که هنوزم من ازش چیزی نفمیدم. ولی ای کاش اتفاقای زمونه جوری می افتاد که یه روز میشد. حتی تو خوابم شده آیندمو یک روزی من از نزدیک میدیدم.

از این که به وبلاگ من سر زدید خوشحالم. بازم از این کارا بکنید. گفت مجنون گر همه روی زمین. هر زمان بر من کنندی آفرین. من نخواهم آفرین هیچ کس. مدح من دشنام لیلی باد و بس. لباس هایم که تنگ می شد. می بخشیدم به این و آن.

سوتی و عکسای خنده دار. راسی من یه هفته ای نیسما. اگه بهتون نظر ندادم تو این یه هفته نالاحت نشینا. خوب دیگه زیادی حرف نزنم . به ادامه ی آپم توجه بفرمایید. نمی دونم چه توضیحی بدم. چه بالانسی میره این هموطن.

خدا جان , حرفهایم را توی نیم ساعت باید براتان بنویسم. خودتان میبینید که برای پیدا کردن هر کدام از حرف ها روی این صفه کلید چقدر عرق میریزم. خداجان , از وقتی پسر همسایه پولدارمان به من گفت که شما یک ایمیل داری که هر روز چکش میکنید هم خوشحال شدم , هم ناراحت. خوشحال به خاطر اینکه می توانم درد دلم را بنویسم. و ناراحت از اینکه ما که توی خانه مان کامپیوتر نداریم. ما توی خانه مان دو تا اتاق داریم. یک اتاق مال آقا جان و ننه مان است.